του Π. Μνηματίδη
Τον Αύγουστο του 2006, λίγους μήνες πριν από τις δημοτικές εκλογές, το κλίμα ήταν ήδη «μπαρουτιασμένο». Στο τέλος της τρίτης θητείας Παύλου, οι κόντρες του με τον υποψήφιο, τότε, δήμαρχο, Γ. Γκιώνη, άφησαν ιστορία στην πολιτική ζωή του Δήμου Λουτρακίου – Περαχώρας, λίγα χρόνια πριν τη συνένωσή του με το Δήμο Αγίων Θεοδώρων.
Και για όσους κάνουν παραλληλισμό με τη σημερινή κατάσταση, η απάντηση έρχεται με δύο μόνο λέξεις: «Καμιά σχέση». Οι μετρημένοι στα μισά δάχτυλα του ενός χεριού εκπρόσωποι των ΜΜΕ που παρακολουθούσαμε τότε τις συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, βλέπαμε αντιπαραθέσεις μεταξύ Μπολέτη, Βαρελά, Παπαθεοδώρου, Στέφα, Χ. και Α. Γεωργίου, Μ. Δρίτσα και, βέβαια, μεταξύ Γ. Γκιώνη και Π. Παύλου. Ονόματα που κάνουν κάποιους από τους σημερινούς συμβούλους να μοιάζουν με πολιτικά «γατάκια».
Στο μέσο του καλοκαιριού, χωρίς να το καταλάβει κανείς, μαγαζάτορες της παραλίας καταφέρνουν και παίρνουν άδεια, ώστε να στήσουν, για πρώτη φορά στο Λουτράκι, ομπρέλες και ξαπλώστρες. Έξαλλοι, αρκετές δεκάδες παραθεριστές, αλλά και κάτοικοι του Λουτρακίου, μαζί με δικηγόρο από την Αθήνα, η οποία έκανε τις διακοπές της στο Λουτράκι, εισβάλουν, αιφνιδιαστικά, στο νέο Δημαρχείο – το οποίο είχε εγκαινιαστεί πριν λίγο καιρό – και ζητούν να μιλήσουν με το Δήμαρχο. Αιφνιδιασμένοι όλοι στο θυρωρείο, τους ζητούν να περιμένουν, επειδή ο Π. Παύλου ήταν απασχολημένος, ώστε να δουν τι μπορούν να κάνουν.
Εκείνη την ώρα, κατεβαίνει από τα σκαλιά ο αντιδήμαρχος Πολεοδομίας, Α. Γεωργίου. Ένας από τους ντόπιους, τον αναγνωρίζει και λέει στους υπόλοιπους: «Να, είναι ο αντιδήμαρχος, να μιλήσουμε με αυτόν». Ο Α. Γεωργίου βλέπει το πλήθος και, χωρίς να ξέρει τι συμβαίνει, καταλαβαίνει ότι δεν τον θέλουν για κάτι καλό και, μάλιστα, με τις εκλογές να βρίσκονται δυο μήνες μπροστά.
Απευθυνόμενος στο πλήθος, λέει: «Με συγχωρείτε, έχω επείγον περιστατικό στην Περαχώρα» και φεύγει τρέχοντας.
Με έναν από τους Αθηναίους να ρωτάει τους ντόπιους: «Είναι γιατρός ο αντιδήμαρχος;»