Μετά την αλματώδη άνοδο των θετικών κρουσμάτων και στο δήμο μας, ένιωσα την ανάγκη να τοποθετηθώ, δημόσια, για όσα συμβαίνουν και για όσα θα έπρεπε να αλλάξουν, άμεσα.
Πρώτα απ’ όλα, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους συνδημότες/ισσες που, αθρόα, γέμισαν τις λίστες των προληπτικών tests που διενήργησε ο δήμος μας, με τη βοήθεια του ΕΟΔΥ. Μέσα από τους μαζικούς ελέγχους, καταφέραμε να εντοπίσουμε αρκετά αδιάγνωστα περιστατικά, και με αυτόν τον τρόπο να συμβάλουμε ενεργά στον περιορισμό της διάδοσης του ιού.
Η ατομική ευθύνη αποτελεί το σύνολο εκείνο των ενεργειών που πρέπει να πραγματοποιούμε, καθημερινά, προκειμένου να μειώσουμε τη διάδοση του ιού και να διευκολύνουμε το έργο της επιστημονικής κοινότητας.
Η πιθανότητα να νοσήσει κάποιος από εμάς είναι αυξημένη, αν αναλογιστεί κανείς ότι τα σημερινά αποτελέσματα του ΕΟΔΥ ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο. Σε αυτό, το σημείο πρέπει να ξεκαθαρίσουμε, όμως, ότι το να νοσήσεις δεν σε καθιστά, σε καμία περίπτωση, «δακτυλοδεικτούμενο ή «στιγματισμένο». Αντιθέτως , κουβαλάς δύο μεγάλες ευθύνες . Η πρώτη είναι να παραμείνεις ψύχραιμος και να τηρήσεις απαρέγκλιτα τις οδηγίες της πολιτείας. Η δεύτερη είναι να ενημερώσεις τους ανθρώπους που ήρθες σε επαφή, ώστε και αυτοί, με τη σειρά τους, να κάνουν ότι είναι απαραίτητο, ώστε να αποφευχθεί, περαιτέρω, η διασπορά. Η οποιαδήποτε παρέκκλιση από τα παραπάνω μπορεί να καταστεί καταστροφική για τους οικείους μας, αλλά και για την περιοχή, γενικότερα. Ταυτόχρονα, και η εκάστοτε εργοδοσία θα πρέπει να υποστηρίξει τον κάθε πληττόμενο εργαζόμενο, δίνοντάς του τις απαραίτητες άδειες, χωρίς να υποβόσκει ο φόβος του εργαζομένου για το τι θα συμβεί, όταν θα επιστρέψει στη θέση του.
Δυστυχώς, η κυβέρνηση βλέποντας, για άλλη μια φορά, τα μέτρα να μην αποδίδουν και το σύστημα υγείας να είναι στα πρόθυρα της κατάρρευσης, επικαλείται, συνεχώς, την «άτομική ευθύνη», προσπαθώντας να απεμπολήσει η ίδια τις εγκληματικές της παραλείψεις. Ωστόσο, όσο εμείς τηρούμε τα βασικά μέτρα αυτοπροστασίας και κοινωνικής αποστασιοποίησης, δεν θα τους δώσουμε τη δυνατότητα να κρύψουν τις ευθύνες τους.
Ο στόχος είναι κοινός για όλους και δεν είναι άλλος από το να επιστρέψουμε στις ζωές, όπως ήταν πριν από όλο αυτό. Η υπομονή είναι η αρετή μας και με αυτήν πρέπει να πορευτούμε. Και δεν παραλείπουμε, όταν μας δίνεται η δυνατότητα, να κάνουμε covid-τεστ.