Όπως διαβάζουμε στο αρχείο της εφημερίδας «Αλλαγή στο Λουτράκι», το Μάιο του 2010: «Τη σημαία της Περαχώρας, σήκωσε ο Γιάννης Γιαννούλης».
Πρόκειται για το θέμα που είχε προκύψει με την ονομασία του Δήμου μας, μετά την ενοποίηση με το Δήμο Αγίων Θεοδώρων. Ο Δήμος μας θα μετονομαζόταν, από «Δήμος Λουτρακίου – Περαχώρας», σε «Δήμος Λουτρακίου – Αγίων Θεοδώρων”, χωρίς να εμπεριέχει το όνομα της ιστορικής Περαχώρας. Η εφημερίδα «Αλλαγή» ανέφερε, χαρακτηριστικά:
«Στην τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, ο Γιάννης Γιαννούλης, όταν τέθηκε το θέμα της απαλοιφής του ονόματος της Περαχώρας από την ονομασία του νέου Δήμου, πέτυχε να εγκλωβίσει το σώμα με ψηφοφορία, κατά την οποία δεν ήταν εκ των πραγμάτων δυνατό να έχει κάποιος αντίθετη άποψη. Το αποτέλεσμα ήταν να ληφθεί ομόφωνη απόφαση.
Όμως, ο Γιάννης Γιαννούλης δεν κάθισε με σταυρωμένα τα χέρια και συναντήθηκε προσωπικά με βουλευτές του νομού, ώστε και αυτοί να προχωρήσουν στις απαραίτητες επαφές και ενέργειες, για να συμπεριληφθεί το όνομα της Περαχώρας στην ονομασία του νέου Δήμου. Μάλιστα, όπως πληροφορηθήκαμε, η Κ. Φαρμάκη έκανε και προσωπική παρέμβαση στον ίδιο τον υπουργό Εσωτερικών, ενώ ο Κ. Κόλλιας αναφέρθηκε, σε ομιλία του, στο συγκεκριμένο θέμα.
«Δεν μπορούμε και δεν επιτρέπεται να μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια. Είναι η ιστορία του τόπου μας. Θα τρίζουν τα κόκαλα των παππούδων μας», τόνιζε ο Γιάννης Γιαννούλης και διερωτάτο: «Τι θέλουν; Να γίνει η μάχη της Περαχώρας, στη σύγχρονη ιστορία;»
Η πάγια θέση του Γιάννη Γιαννούλη – ως γνήσιου Περαχωρίτη- είναι ότι: «Δεν έχουμε δικαίωμα να εμπαίζουμε τους συμπατριώτες μας. Μας τίμησαν με την ψήφο τους κι έχουμε υποχρέωση να τους κάνουμε υπερήφανους που μας εμπιστεύθηκαν. Δεν μπορώ να ανεχθώ, δεν το σηκώνει ο οργανισμός μου να απαξιώνεται και να προσβάλλεται τόσο βάναυσα το χωριό μου. Η Περαχώρα δεν είναι ένα οποιοδήποτε τυχαίο χωριό. Έχει ιστορία. Έχει διατελέσει, έστω και για μια ημέρα, πρωτεύουσα της πατρίδας μας. Είναι ο πρώτος Δήμος του τόπου, από το σχηματισμό του ελληνικού κράτους, το 1834. Η σημερινή επικράτεια του υφιστάμενου Δήμου κι ακόμη μεγαλύτερη, αποκαλείτο «Δήμος Περαχωριτών». Στη συνέχεια, προστέθηκε το Λουτράκι, ως επίνειο της Περαχώρας, και λεγόταν «Δήμος Περαχώρας Λουτρακίου». Στις αρχές του περασμένου αιώνα, όταν ανακαλύφθηκαν οι ευεργετικές ιδιότητες του μεταλλικού νερού Λουτρακίου, καθώς επίσης και το ιαματικό νερό, και το Λουτράκι άρχισε να γίνεται πόλος έλξης υψηλών εισοδηματικά επισκεπτών, μετονομάσθηκε ο Δήμος σε «Λουτρακίου – Περαχώρας» κι έτσι παραμένει, μέχρι σήμερα, για ολόκληρες δεκαετίες. Δεν μπορούμε, λοιπόν, μόνοι μας να παραχαράξουμε την ιστορία μας. Δεν μπορούμε να την αλλοιώσουμε. Δεν είναι δυνατόν να ξεπουλήσουμε τον τόπο μας. Όλοι είναι ευπρόσδεκτοι και καλοδεχούμενοι, αλλά απαιτείται σεβασμός του τόπου μας.
Μην ξεχνάτε ότι η πλειοψηφία των σημερινών κατοίκων του Λουτρακίου, την καταγωγή της την έχει από την Περαχώρα. Επομένως, δεν είναι μόνο οι κάτοικοι της Περαχώρας που αντιδρούν».